ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΗ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟ ΤΕΙ!

Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

ΟΙ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΠΟΥ ΑΝΟΙΞΑΝ ΤΟΝ ΑΣΚΟ ΤΟΥ ΑΙΟΛΟΥ!

Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας
ΟΙ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΠΟΥ ΑΝΟΙΞΑΝ ΤΟΝ ΑΣΚΟ ΤΟΥ ΑΙΟΛΟΥ!
Η κόντρα που μαίνεται στους κόλπους 
του πανεπιστημίου
        

      Τον «ασκό του Αιόλου» σχετικά με το τι επικρατεί στο πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, άνοιξαν τρεις επιστολές που είδαν το φως της δημοσιότητας την περασμένη εβδομάδα.
          Την αρχή έκανε ο Χαράλαμπος Λεμονίδης, καθηγητής του πανεπιστημίου και πρόεδρος του Ενιαίου Συλλόγου Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού, δημοσιοποιώντας επιστολή με την οποία επιτέθηκε στον πρόεδρο της Διοικούσας Επιτροπής Χρήστο Μασσαλά, ο οποίος απάντησε για να υπάρξει ανταπάντηση εκ μέρους του πρώτου.
          Επί της ουσίας, μέσω των δύο αυτών επιστολών ήρθαν στην επιφάνεια προβλήματα που αντιμετωπίζει η πανεπιστημιακή κοινότητα στην περιοχή μας, τα οποία αν και συζητιόταν δεν είχαν έρθει στην επιφάνεια.
          Προβλήματα που σχετίζονται με την πορεία του πανεπιστημίου, το οποίο αν και λειτουργεί ήδη έξι χρόνια, βαδίζοντας προς τον έβδομο, εν τούτοις κινείται ακόμα σε θολά νερά, σε ό,τι αφορά τις κτιριακές του υποδομές, τη στελέχωσή του και τον τρόπο λειτουργίας του.
          Προβλήματα που ανάγκασαν μερίδα εκπαιδευτικών του, όπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, να φτάσουν ακόμα και στη νέα υπουργό Παιδείας, την Άννα Διαμαντοπούλου, ζητώντας της να αντικατασταθεί ο σημερινός πρόεδρός της κ. Μασσαλάς!
          Βέβαια ο σημερινός πρόεδρος, όπως αναφέρει στην επιστολή του, έχει υποβάλει ήδη ο ίδιος την παραίτησή του στη νέα υπουργό, περιμένοντας φυσικά για το αν θα την κάνει δεκτή ή όχι.
          Εμείς στη συνέχεια παραθέτουμε τις τρεις επιστολές καθώς εκτιμούμε πως για ένα τέτοιο θέμα υπάρχει μεγάλο και λογικό ενδιαφέρον, αφού προσθέσουμε όμως το εξής:
          Δεν παίρνουμε θέση υπέρ της μίας ή της άλλης πλευράς στους κόλπους του πανεπιστημίου. Είναι όμως απορίας άξιο πώς επί έξι χρόνια, ουσιαστικά δεν έγινε τίποτα για να προχωρήσει το θέμα των κτιριακών υποδομών του πανεπιστημίου. Φταίει μόνο η πολιτική ηγεσία του τόπου μας και του υπουργείου Παιδείας, ή μήπως υπήρξε αβελτηρία και απ’ την πλευρά της διοικούσας επιτροπής του ιδρύματος;
          Είναι μια απάντηση που πρέπει να δοθεί κάποτε…
Οι επιστολές
          Στην πρώτη του επιστολή τώρα ο κ. Λεμονίδης αναφέρει τα εξής: «Με αίσθημα ευθύνης και ακαδημαϊκής ειλικρίνειας θέλω να εκφράσω κάποιες σκέψεις και κρίσεις μου σχετικά με την κατάσταση του νέου πανεπιστημίου της Δυτικής Μακεδονίας. Θεωρώ ότι η χρονική αυτή περίοδος είναι κρίσιμη ιστορικά, για να ληφθούν κάποιες πολιτικές αποφάσεις για την έξοδο από το τέλμα που βρίσκεται το νέο πανεπιστήμιο και την ανάπτυξή του με καινούριες αρχές και νέο πνεύμα λειτουργίας.
Ο ΣΤΡΕΒΛΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΞΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ
Η ίδρυση του νέου πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας το 2003 πραγματοποιήθηκε με προβληματικό τρόπο και χωρίς καμιά προεργασία και μελέτη. Ενώ μέχρι τότε λειτουργούσε ως παράρτημα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με τέσσερα τμήματα, ξαφνικά δημιουργήθηκε το νέο πανεπιστήμιο με εννιαμελή διοικούσα επιτροπή και πρόεδρο που προέρχονταν από το πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Βρίσκονταν δηλαδή τότε κάτω από την ομπρέλα του μεγαλύτερου πανεπιστημίου της χώρας - που ίδρυσε και το πανεπιστήμιο των Ιωαννίνων - και θα μπορούσε να ιδρυθεί με τη σειρά του με ομαλό και οργανωμένο τρόπο με μια διοικούσα επιτροπή που θα απαρτίζονταν από έμπειρα μέλη των υπαρχόντων τεσσάρων τμημάτων και μέλη του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου που συνέβαλαν στη δημιουργία του. Αντί για αυτό κόπηκε κάθε δεσμός με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και διορίστηκε μια διοικούσα επιτροπή με κομματικά κριτήρια, η οποία δεν είχε καμία σχέση με την μέχρι τότε κατάσταση και «υποστηρίχθηκε» από το πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.
 
ΥΔΡΟΚΕΦΑΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ
Το ξεκίνημα λοιπόν του νέου Πανεπιστημίου έγινε από το μηδέν ή καλύτερα κάτω από το μηδέν, μιας και διακόπηκε ξαφνικά η σχέση με τις βιβλιοθήκες, την επιτροπή ερευνών, τη διαδικτυακή υποδομή κλπ., που προσέφερε μέχρι τότε το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Η διορισμένη διοίκηση, στην οποία δεν συμμετείχε κανένα μέλος ΔΕΠ του Πανεπιστημίου, λειτουργούσε υδροκέφαλα και ξεκομμένα από τις πραγματικές ανάγκες του πανεπιστημίου. Ακούγονταν μεγάλα λόγια και φανταστικές εκθέσεις ιδεών, οι οποίες έμοιαζαν σαν να διαβάστηκαν από το ίδιο λυσάρι για εκθέσεις. Για παράδειγμα, ένας από τους στόχους ήταν να γίνει το πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας ένα πανεπιστήμιο πρότυπο για τη Νότια Ευρώπη και τα Βαλκάνια. Η πραγματικότητα, ωστόσο, δείχνει ότι όχι απλώς δεν επιτεύχθηκαν τέτοιοι υψηλοί στόχοι, αλλά αντιθέτως η σημερινή κατάσταση του πανεπιστημίου είναι απαράδεκτη, καθώς δεν πληρούνται ούτε οι στοιχειώδεις προϋποθέσεις ύπαρξης και λειτουργίας ενός πανεπιστημίου.
Για παράδειγμα, τα δύο τμήματα με έδρα την Κοζάνη, το τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών και το τμήμα Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών, είναι άστεγα και νοικιάζονται χώροι για να στεγασθούν οι φοιτητές. Μάλιστα, οι φοιτητές του τμήματος Πληροφορικής στεγάζονται πάνω από ένα σούπερ-μάρκετ σε απαράδεκτες για ακαδημαϊκά δεδομένα συνθήκες. Στη Φλώρινα τρία τμήματα και τρία μεταπτυχιακά συστεγάζονται σε ασφυκτικές και απαράδεκτες συνθήκες, σε κτιριακές υποδομές που προορίζονταν μόνο για ένα από αυτά τα τμήματα. Το δε τέταρτο και νεότερο τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών είναι άστεγο και μετά από διαμαρτυρίες των φοιτητών και του προσωπικού στεγάζεται ασφυκτικά σε εγκαταστάσεις ενός τεχνικού λυκείου. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το τμήμα αυτό λόγω της ιδιαιτερότητάς του έχει τη μεγαλύτερη ανάγκη υποδομών.
Όσον αφορά τη διοίκηση, οι διοικούσες επιτροπές που όρισαν οι δύο προηγούμενες κυβερνήσεις διατηρώντας πάντα τον ίδιο πρόεδρο έπαιξαν πραγματικά τον εντεταλμένο τους κομματικό ρόλο: δεν διεκδίκησαν τίποτα και δεν δημοσιοποίησαν ποτέ την κατάσταση του πανεπιστημίου. Στις συνελεύσεις της διοικούσας επιτροπής, από τις οποίες τα περισσότερα μέλη απουσίαζαν, επικρατούσε μονόλογος. Η διοίκηση ήταν και συνεχίζει να είναι ενός ανδρός αρχή. Ο πρόεδρος της διοικούσας επιτροπής διετέλεσε και διατελεί και πρόεδρος στα μη αυτόνομα τμήματα Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών καθώς και των Βαλκανικών Σπουδών. Έτσι το νέο πανεπιστήμιο, ενώ είναι στα πρόθυρα της αυτοδυναμίας, η οποία θα πραγματοποιηθεί με την αυτονόμηση του τέταρτου τμήματος, βρίσκεται διοικητικά «στο γύψο». Το πανεπιστήμιο δεν αφέθηκε και δεν διαπαιδαγωγήθηκε να λειτουργεί δημοκρατικά και μέσα στα πλαίσια του ακαδημαϊκού ήθους.
ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΑΜΕΣΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑΓΗ ΣΕΛΙΔΑΣ
Σήμερα, έξι χρόνια μετά την τυπική ίδρυση του πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας και 20 χρόνια μετά την ίδρυση του πρώτου τμήματος - του τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης - απαιτείται άμεση επέμβαση της πολιτείας και αλλαγή σελίδας, όσον αφορά τη διοίκηση και το πνεύμα που επικρατεί. Να παραιτηθεί εξολοκλήρου η σημερινή διοικούσα και να πραγματοποιηθούν άτυπες εκλογές με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκομένων στο πανεπιστήμιο - διδασκόντων, φοιτητών και διοικητικών - για να προκύψει δημοκρατικά εκλεγμένη διοίκηση που θα προέρχεται από το πανεπιστήμιο αυτό.
Η νέα διοίκηση θα πρέπει να αποκαταστήσει τη δημοκρατική λειτουργία και το ακαδημαϊκό ήθος. Θα πρέπει να επαναφέρει την κοινωνική συνοχή μεταξύ των εργαζομένων στο πανεπιστήμιο και να δώσει ελπίδα ανάπτυξης και συμμετοχής σε όλα τα μέλη. Θα πρέπει να υπάρξει κοινό όραμα ανάπτυξης, ώστε να αποφευχθούν και οι μίζερες τοπικιστικές αντιθέσεις μεταξύ των πόλεων. Το νέο πανεπιστήμιο πρέπει να χρηματοδοτηθεί γενναία, για να αποκτήσει σύντομα σύγχρονες εγκαταστάσεις και υποδομές.
Το νέο πολιτικό κλίμα, σύμφωνα με αυτά που λέγονται, φαίνεται να είναι σε μια τέτοια κατεύθυνση, αποκομματικοποίησης και υπέρβασης των αγκυλώσεων και στρεβλώσεων που δημιουργήθηκαν στο παρελθόν. Το πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας είναι ένα από τα θύματα κακοποίησης του κακού παρελθόντος και ζητά αποκατάσταση. «Ιδού», λοιπόν, «η Ρόδος».
          Στη δική του απάντηση ο Χρήστος Μασσαλάς ανέφερε ότι:
«Η ακαδημαϊκή μου πορεία, αν και αποφεύγω δημόσιες αντιπαραθέσεις, με αναγκάζει να απαντήσω στον καθηγητή κ. Λεμονίδη.
1. Όσον αφορά στη σύνθεση της πρώτης διοικούσας επιτροπής (2003), της οποίας είχα, στο μεγαλύτερο μέρος, και την ευθύνη της σύνθεσής της: α) όλα τα μέλη έχουν διεθνή αναγνώριση και β) εκπροσωπούσαν πολιτικές τάσεις όλων των αποχρώσεων.
2. Σε αντίθεση με το νόμο που διέπει τις διοικούσες επιτροπές, με πρωτοβουλία και ευθύνη μου, συμμετείχαν στις συνεδριάσεις της ΔΕ όλοι οι πρόεδροι των τμημάτων, όπως επίσης και εκπρόσωποι των φοιτητών και του διοικητικού προσωπικού.
3. Η τότε διοίκηση του ΑΠΘ, όχι μόνο δεν στήριξε το νεαρό πανεπιστήμιο, αλλά και διέκοψε τη λειτουργία του δικτύου και την έκδοση μισθοδοτικών καταστάσεων. Πρέπει να σημειωθεί ότι και το κτίριο της Παιδαγωγικής Σχολής ( χτίστηκε από το ΑΠΘ) είναι παράνομο (χωρίς άδεια).
4. Όσον αφορά στις υποδομές: α) βελτιώθηκαν οι υποδομές των τμημάτων, β) από το 2004 άρχισε μια εργώδης προσπάθεια για μόνιμες υποδομές, για την όποια καθυστέρηση δεν έχει καμία ευθύνη το πανεπιστήμιο, γ) έχουν εγγραφεί στον 4-ετή προγραμματισμό όλες οι πιστώσεις για τις πανεπιστημιουπόλεις στην Κοζάνη και Φλώρινα, δ) εξασφαλίστηκε η οικονομική στήριξη από τον τοπικό πόρο ανάπτυξης-Κοζάνης, ε) βελτιώθηκε η λειτουργία του τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών, στ) λειτουργεί, παρά τις γνωστές αδυναμίες εξεύρεσης καλύτερου χώρου, το τμήμα Μηχανικών Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών, στ) το κτίριο της διοίκησης ανταποκρίνεται στον προορισμό του, ζ) για τη λειτουργία του τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών η υποχρέωση για κτιριακές υποδομές της τοπικής κοινωνίας δεν τηρήθηκε,…η) ιδρύθηκαν νέα τμήματα και άλλαξε η φυσιογνωμία του το τμήμα Διαχείρισης Ενεργειακών Πόρων (σε Μηχανολόγων Μηχανικών),…
5) Ο πρόεδρος της ΔΕ είχε συνεχή παρουσία στο πανεπιστήμιο, όλη την εβδομάδα και από το πρωί (6π.μ μέχρι 10μ.μ.), και ζητούσε πάντα τη βοήθεια των μελών της πανεπιστημιακής κοινότητα, κυρίως χωρίς ανταπόκριση (π.χ. ο κ. Λεμονίδης ως πρόεδρος επιτροπής για την προώθηση θεμάτων του πανεπιστημίου δεν συνεδρίασε ποτέ την αρμόδια επιτροπή)
6) Η διοίκηση του ιδρύματος λειτουργεί με υποδειγματικό τρόπο, παρά τις μεγάλες ελλείψεις σε προσωπικό,
7) Το ακαδημαϊκό περιβάλλον είναι ευθύνη των μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας. Μήπως ο κ. Λεμονίδης πρέπει να κάνει την αυτοκριτική του;
8) Για τη σύνθεση της παρούσας ΔΕ, ο πρόεδρός της δεν είχε καμία ευθύνη.
9) Την ανάληψη προεδρίας τμημάτων την ανέλαβα μετά από απαίτηση των μελών ΔΕΠ για να λύσω χρονίζοντα προβλήματα και για μικρό χρονικό διάστημα (π.χ στο τμήμα Βαλκανικών Σπουδών πρόεδρος είναι ο καθηγητής Α. Κυρίδης).
Θα μπορούσα να συνεχίσω….αλλά θα κλείσω με μια μόνο επισήμανση: Όπως έκανα κάθε φορά με την αλλαγή πολιτικής ηγεσίας στο τότε ΥπΕΠΘ, έτσι και τώρα έχω θέσει ήδη την παραίτησή μου στη διάθεση της κ. υπουργού».
          Ανταπαντώντας στα όσα του καταλόγισε ο κ. Μασσαλάς, ο κ. Λεμονίδης έγραψε: «Αναγκάζομαι να απαντήσω στον πρόεδρο κ. Μασσαλά επειδή θίγομαι προσωπικά από την απάντησή του στην οποία λέγονται πράγματα που δεν είναι αληθή. Ο κύριος Μασσαλάς ισχυρίζεται ότι ζητούσε πάντα τη βοήθεια των μελών της Πανεπιστημιακής κοινότητας και ότι εγώ δεν ανταποκρίθηκα ως πρόεδρος της επιτροπής για την προώθηση θεμάτων του πανεπιστημίου και ότι δεν συνεδρίασε η επιτροπή αυτή καμία φορά.
Η αλήθεια είναι η εξής: Φέτος το 2009 μετά από το θόρυβο που δημιουργήθηκε από το δημοσίευμά μας στην εφημερίδα Αγγελιοφόρος ο κ. Μασσαλάς δημιούργησε μια άτυπη επιτροπή προώθησης θεμάτων του πανεπιστημίου. Η επιτροπή αυτή δεν έχει καμία εξουσία ούτε αρμοδιότητα αφού τις αποφάσεις τις παίρνει η διοικούσα επιτροπή. Συνεδριάσαμε δύο φορές, θέσαμε διάφορα θέματα, αλλά όλα αυτά έμειναν στον αέρα αφού η επιτροπή αυτή λειτούργησε ως λέσχη συζήτησης χωρίς καμία αρμοδιότητα.
Ήταν η πρώτη φορά που με καλούσε ο πρόεδρος για συμμετοχή σε διαδικασίες διοίκησης του Πανεπιστημίου, εγώ το είδα με καλή διάθεση και τον ευχαρίστησα για αυτήν του την πρωτοβουλία. Από την απάντηση του προέδρου όμως φαίνεται ότι όλη αυτή η ιστορία της επιτροπής ήταν σκηνοθετημένη για να βρει αφορμή και να λασπολογίσει εναντίον μου.
Στην σύνθεση της πρώτης διοικούσας, μιας ο κ. Μασσαλάς λέει ότι είχε την ευθύνη - αν και την ευθύνη την έχει ο υπουργός - δεν υπήρχε κανένας καθηγητής από τα υπάρχοντα τέσσερα τμήματα. Όσον αφορά τη διεθνή αναγνώριση όλων των μελών της πρώτης διοικούσας επιτροπής είναι αλήθεια όσο αλήθεια είναι ότι ήταν όλων των πολιτικών αποχρώσεων. Μήπως εννοείτε κύριε πρόεδρε ότι πολλοί από αυτούς μπορούσαν να μεταμορφώνονται σε υποστηρικτές όλων των πολιτικών αποχρώσεων;
Ο κύριος Μασσαλάς δήλωσε ότι: Σε αντίθεση με το νόμο που διέπει τις διοικούσες επιτροπές, με πρωτοβουλία και ευθύνη μου, συμμετείχαν στις συνεδριάσεις της ΔΕ όλοι οι πρόεδροι των τμημάτων, όπως επίσης και εκπρόσωποι των φοιτητών και του διοικητικού προσωπικού
Ζητήσαμε με επιστολή του Δ.Σ. του συλλόγου των καθηγητών να συμμετέχει εκπρόσωπος του συλλόγου στις συνεδριάσεις της διοικούσας επιτροπής. Αυτό το ζήτησα και εγώ προσωπικά αλλά ο πρόεδρος το αρνήθηκε και ποτέ δεν προσκληθήκαμε να συμμετάσχουμε σε συνεδριάσεις της διοικούσας επιτροπής. Η παρουσία των προέδρων των τμημάτων στη διοικούσα επιτροπή μην ξεχνάτε ότι ήταν ένα αίτημα το οποίο εμείς διεκδικήσαμε στο παρελθόν. Αν και οι πρόεδροι ουσιαστικά δεν έχουν ψήφο, απλώς παρίστανται. Όσον αφορά την εκπροσώπηση των φοιτητών και των διοικητικών υπαλλήλων, δεν είναι αληθές, διότι ούτε οι φοιτητές ούτε και οι διοικητικοί υπάλληλοι δεν έχουν εκπροσώπους επειδή δεν εξέλεξαν εκπροσώπους σε επίπεδο πανεπιστημίου.
Ζητάει ο κύριος πρόεδρος να κάνω την αυτοκριτική μου για τη συμβολή μου στο ακαδημαϊκό περιβάλλον και θα την κάνω ευχαρίστως: Ως πολίτης δημοκρατικής χώρας και επιπλέον ως ακαδημαϊκός άνδρας εκφράζω τις σκέψεις μου ελεύθερα και αντιδρώ σε ό,τι θεωρώ άδικο. Για αυτή μου τη συμπεριφορά οι συνάδελφοί μου νομίζω ότι με εκτιμούν και με εκλέγουν πρόεδρο με μεγάλη πλειοψηφία. Ίσως και εσείς κύριε πρόεδρε πρέπει να συνηθίσετε να αποδέχεστε και να συνεργάζεστε με ανθρώπους με τέτοια συμπεριφορά».
          Τα συμπεράσματα δικά σας…


Δεν υπάρχουν σχόλια: