"αληταράδες..."

Σήμερα ήταν η τελευταία μέρα της πρώτης μεγάλης κατάληψης που έγινε στο Πανεπιστήμιο Κοζάνης και κάποιοι αληταράδες είχαν την αποκρουστική ιδέα μιας φιλικής σύναξης με ποτό και φαί !
Αν είναι δυνατόστ!
Φιλική σύναξη με φαί και ποτό? Μα πώς τους ήρθε να προβοκάρουν έτσι έναν αγώνα που, για ορισμένους, έχει σαν μόνο σκοπό τη μιζέρια, τον ετσιθελισμό και είναι μάταιος απένταντι σε "προσωπικές απόψεις"!

Μαζεύτηκαν, που λέτε, καμια 25 άτομα στο ΤΜΜ και -ακόμα το λέω κι αντατριχιάζω- διασκέδασαν!
Αν έχετε το θεό σας, ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΑΝ!!!
Ακούς εκεί...! παιδιά μέχρι 23ώ (εικοσιτριώ) χρονώ...!
Στο χώρο που προάγει την παιδεία, την έρευνα, τη μόρφωση και την καλλιέργεια...
Αυτοί φέραν τα κουζινάκια τους, τροφές, μπύρες και κρασιά και πέρασαν ωραία !
Μα πού έχει ξανακουστεί τέτοιος αποτροπιασμός!? Μπήκαν στο χώρο του Πανεπιστημίου που αποκαλούν και σπίτι τους, φέρανε φίλους και όλοι μάζι το γλεντήσανε!
Φτού μας δε ντρεπόμαστε! Αληταράδες!

Είχα τη φοβερή τύχη να βρίσκομαι σ'αυτή την παρέα, όπως και στην παρέα που κράτησε αυτή την πρώτη κατάληψη γιατί είχα το θράσος να αγωνίζομαι για αυτά που μου αξίζουν, γιατί πιστεύω οτι απο τον καναπέ μάχες δεν κερδίζονται και γιατί, τελικά, όπως έχει πεί και ένας σοφός άνθρωπος "Ψάχνουμε λόγο για να περάσουμε καλά...".

Αλλά και μετά εδώ θα είμαστε!
Γεμάτοι πάθος και σεβασμό για ένα Πανεπιστήμιο και μια παιδεία που βγάζει ανθρώπους και όχι κοπάδια.
Ανθρώπους έτοιμους να προκαλέσουν τη ζωή και να δεχτούν τις προκλήσεις της.
Να φλερτάρουν μαζί της (ζούμε, άλλωστε, την μπελ επόκ της αισθηματικής αναρχίας μας) κι ας πληγωθούν...
Έτοιμους να σκεφτούν και να προβληματιστούν με το δικό τους μυαλό και όχι με αυτό που τους φύτεψαν.
Έτοιμους να εργαστούν συλλογικά χωρίς καμία χρωματική διάκριση...
Εδώ θα είμαστε!

Ένας απο εσάς.