Σχόλιο από φοιτητή ΤΜΜ

Φίλε μου,

Συμφοιτητή μου. Συνάδελφε. Θέλεις να γίνει η εξεταστική. Θέλεις να δώσεις και να περάσεις μαθήματα. Θέλεις να πάρεις πτυχίο. Να φύγεις απ' αυτήν την πόλη και να ξεμπερδέψεις απ' αυτή την μίζερη κατάσταση. Τίποτα απ' αυτά δεν μου φαντάζει ξένο. Σε νιώθω, κι εγώ τα σκέφτηκα αυτά. Κι εγώ θέλω σε ένα μήνα να είμαι 4-5 μαθήματα πιο κοντά στο πτυχίο. Αλλά σε ποιο πτυχίο; Στο πτυχίο με μηδέν επαγγελματικά δικαιώματα. Στο εισιτήριο  για την ανεργία [.] Ένα πτυχίο από ένα πανεπιστήμιο που θα συγχωνευτεί με τα Τ.Ε.Ι. , ή που στην καλύτερη θα διαλυθεί και θα μας στείλει στην ευχή του θεού. Και αν περάσει ο νόμος ξεχνάς την έννοια «Πτυχίο». Τότε θα μιλάς για «βεβαίωση από Προγράμματα Σπουδών» και για «αριθμό Πιστωτικών Μονάδων». Και μ' αυτά θα ψάχνεις δουλειά.      

            Αλλά όχι! 'δεν θα μας πιάσει εμάς', 'θα τελειώσω, θα βγω και θα βρω μια καλή δουλειά!'. Καλή δουλειά..; Πού ζεις; Θα παρακαλάμε να πάρουμε βασικό μισθό (άκουσες κάτι για κατάργηση συλλογικών συμβάσεων;). Και όχι κύριε μου, τότε που κάθε μέρα θα είναι μεροκάματο, τότε θα είναι ακόμα πιο δύσκολο να αντιδράσεις. Τότε που θα φοβάσαι την απόλυση να σε δώ αν θα απεργήσεις και θα αγωνιστείς. Κι εγώ το ίδιο. Η αγορά εργασίας είναι απάνθρωπη. Αδίστακτη. Αν τώρα χάνεις ένα μάθημα τότε θα χάνεις 100 ευρώ, ή την ασφάλισή σου, ή την δουλειά σου.

            Μου λες μετά ότι δεν μπορείς να μείνεις άλλο στην Κοζάνη. Ότι η οικογένειά σου δεν αντέχει να πληρώνει. Ποιανού νομίζεις ότι αντέχει; Ποιος νομίζεις ότι δεν τρώει πίεση να τελειώνει; Πιστεύεις ότι εμένα δεν με αγγίζει η κρίση; Το budget της οικογένειάς σου δεν αντέχει άλλον ένα χρόνο στην Κοζάνη. Σεβαστό. Πες μου όμως, αντέχει του χρόνου να έχει δίδακτρα; Να μην έχει σίτιση; Μειωμένα εισιτήρια; Δωρεάν βιβλία; Για ποιον λόγο ο νέος νόμος προβλέπει «ευνοϊκά φοιτητοδάνεια»; Γιατί θα σου χρειαστούν άραγε; Γιατί αν δεν είσαι χρεωμένος από τα 22 σου, τότε δεν είσαι κερδοφόρος για το σύστημα.

Τώρα που έπεσες στα βαθιά, κολύμπα. Κι επειδή έχει καρχαρίες, έλα να κολυμπήσουμε μαζί.

            'Ωραία', θα μου πεις, 'ας παλέψουμε μαζί! Αλλά γιατί ΤΩΡΑ και όχι μετά;'. Εγώ θα σε ρωτήσω γιατί τώρα και όχι χθες. Τα προβλήματα υπήρχαν και τώρα αυξάνονται, γίνονται πελώρια. Τώρα γιατί δεν υπάρχει αγώνας χωρίς θυσίες. Τώρα γιατί αύριο θα είναι πολύ αργά. Θα 'χεις δουλειά-οικογένεια-παιδιά-χρέη. Οι θυσίες τότε θα κοστίζουν απείρως περισσότερο. Τώρα γιατί ο νόμος περνάει από μέρα σε μέρα. Τώρα γιατί σου έχουν ήδη απαγορέψει να δώσεις κάποια μαθήματα (τα κατάργησαν!). Τώρα γιατί οι καθηγητές σου φεύγουν ένας-ένας, γιατί πασχίζεις να τελειώσεις μια σχολή που είναι «εκτός πλάνων», που πάει για κατάργηση. Τώρα γιατί 'όσο μεγαλύτερη η θυσία', τόσο 'μεγαλύτερος ο αγώνας', τόσο μεγαλύτερη και η συνείδηση. Τώρα γιατί τώρα έχεις Δίκαιο. Τώρα γιατί το Δίκαιο είναι αδιάλλακτο, δεν μπορεί να περιμένει, δεν μπορεί να κάνει εκπτώσεις και συμβιβασμούς. Τώρα γιατί το να αγωνίζεσαι για το Δίκαιο, το να παλεύεις, συλλογικά, με αλληλεγγύη, με σύμπνοια, με αυτοοργάνωση είναι ότι πιο δημιουργικό μπορείς να κάνεις. Τώρα για να δείξεις σε όλους ότι δεν φοβάσαι. Τώρα για να δείξεις ότι είσαι σοβαρός, και ότι πιστεύεις αυτά που λες. Τώρα για να μην χαθεί το συντροφικό μας πνεύμα, να μην διχαστούμε. Και μη με ρωτάς αν θα νικήσουμε. Θα νικήσουμε. Γιατί το να παλεύεις σ' αυτήν τη κοινωνία είναι νίκη. Το να αντιστέκεσαι είναι νίκη. Το να δημιουργείς είναι νίκη. Το να ζεις είναι νίκη.

 Μήπως τελικά τα 4-5 μαθήματα δεν είναι και το σημαντικότερο πράγμα στην ζωή σου; Μήπως σημαντικό είναι ότι επιλέγουμε εμείς να του δώσουμε σημασία;

Για τους παραπάνω λόγους, και για όλους τους λόγους του κόσμου, αν δεν παλέψουμε όλοι μαζί θα χάσει ο καθένας μόνος.

«στον διάολο να πάει κι η εξεταστική

εδώ μιλάμε για ολόκληρη ζωή!»

Υ.Γ. Έλα σε μια κουβέντα. Θα γίνουν 2 τις επόμενες μέρες, Τρίτη και Σάββατο .Όχι για να ακούσεις. Για να μιλήσεις.

Υ.Γ.2  Το εξάμηνο δεν χάθηκε. Η εξεταστική μεταφέρεται. Λάβαμε τις γνώσεις, συμπληρώθηκαν οι ώρες. Δεν το διαπραγματευόμαστε.

καρκινάκι του μυαλού σας